Kocour Sváteční Christmas Ale – Kocour Varnsdorf – Czechy

Piwa świąteczne w Czechach są częścią tamtejszej tradycji piwowarskiej. Czasami są to oryginalne trunki, czasami standardowe produkty danego browaru, w świątecznej szacie graficznej. Ta druga sytuacja ma miejsce między innymi w przypadku marek Bernard, Regent czy Primator. Jeśli czeski browar decyduje się na uwarzenie czegoś co wykracza poza jego zwyczajową ofertę, efektem są zazwyczaj silniejsze lagery czy różne rodzaje koźlaków. Można by rzec – nic specjalnego. W Kocourze zdecydowano się zrobić coś oryginalnego. Założenie, jak wnioskuję z opisu na etykiecie, było takie, że piwo świąteczne ma się swoim zapachem kojarzyć ze Świętami. W tym momencie polski, ale i często belgijski piwowar wyszedłby z założenia, że trzeba dodać do piwa po prostu garść przypraw, zazwyczaj korzennych, które wywołują skojarzenia z czasem świątecznym. W browarze Kocour jednak, skądinąd słusznie, za woń typowo świąteczną uważa się zapach sosny. W dodatku zdecydowano, że piwo świąteczne powinno być trochę mocniejsze, żeby miało właściwości ogrzewające. Zwrócono się więc o pomoc do Cullena Dwyera, głównego piwowara w Blue Corn Cafe & Brewery w nowomeksykańskim Santa Fe. Amerykańskiemu piwowarowi na słowo „sosna” od razu oczywiście myśli wędrują w kerunku amerykańskiego chmielu. I tak w Kocourze Cullen Dwyer uwarzył piwo typu brown ale, o ekstrakcie 15° i woltażu 6%, doprawione chmielami żateckim z Czech oraz amerykańskimi Columbus i Chinook, przy czym ten ostatni został użyty podczas chmielenia na zimno. Amerykański brown ale, rezultat tej kooperacji to nie tylko najlepsze piwo świąteczne jakie piłem i najlepsze piwo z browaru w Varnsdorfie, ale zarazem jedne z najlepszych piw jakie piłem kiedykolwiek. Żeby tak Święta trwały cały rok!

Eleganckie, mętne brązowe piwo o średnim odcieniu i puszystej pianie ulegającej niezbyt szybkiej redukcji w zapachu dotrzymuje słowa danego na etykiecie. Czuć tutaj sosnę i jeszcze raz sosnę, poza tym również typowe dla amerykańskich chmieli cytrusy a nawet lekki ananas. Ponadto są tutaj borówki, jak i również elementy typowe dla brown ejli, czyli delikatny karmel, nieco świeżo zmielonej kawy, orzechy oraz opiekany słód. Szczególnie sosna się oczywiście kojarzy z choinką, która w dwóch egzemplarzach zdobi mimo tradycyjnie postnuklearnej stylistyki jednak emanującą ciepło etykietę świątecznego Kocoura.

Przy średnim nasyceniu dominantą w trakcie picia pozostaje sosna, która tworzy fantastyczną kompozycję wespół z owocami tropikalnymi oraz leśnymi w postaci borówek. Słodowość tego piwa o dość wysokiej pełni jest również wyczuwalnie obecna, w formie opiekaności oraz karmelu. Lekka słodycz na przedzie języka jest w genialny sposób kontrowana dość mocną chmielową goryczką, która obejmuje swoim zasięgiem w różnym stopniu intensywności cały tył ust, krzyżuje się już jednak i na przedzie w delikatny sposób ze słodyczą, a ta ostatnia z drugiej strony też w śladowej ilości jest wyczuwalna nawet w rejonach gardła. Bardzo miękkie, a zarazem charakterne i goryczkowe piwo pozostawia po sobie bogaty posmak złożony z sosny, kawy oraz orzechów. Jest to piwo co prawda świąteczne, ale można by je pić przez cały okrągły rok, rozpływając się nad nim w niekłamanych zachwytach. Potwierdza się kolejny raz, że najlepsze piwa Kocour wypuszcza w kooperacji z browarami z zewnątrz, choć aż tak genialnej perełki się mimo wszystko nie spodziewałem. Nie spodziewam się istnienia równie wybitnego piwa świątecznego, a i w ogóle nie spodziewam się wypicia w najbliższej przyszłości piwa które by Kocourowi świątecznemu dorównywało.

Ocena: 9/10