Rohozec Skalak Tmavé – Malý Rohozec – Czechy

Czeskie piwo specjalne, w tym roku odznaczone złotym medalem w kategorii „piwa ciemne” na konkursie Pivo České Republiky. Nie jest to typowy czeski dark lager, wyczuwam w smaku pewną hybrydowatość gatunkową, o której będzie za chwilę więcej. Szata graficzna jest, mówiąc wprost, dość brzydka, brakuje nawet firmowego kapsla. Przy 13° ekstraktu i 5,9% alkoholu jest to jak na Czechy niezwykle mocne piwo. Lista składników jest długa i nie nastraja optymistycznie do zawartości. Wymienione są min. E300 czyli syntetyczna witamina C, cukier oraz sacharyna, a jako barwnik dodano karmel, brak natomiast wzmianki o słodzie karmelowym.

Na szczęście jednak piwo jest bardzo dobre. Już kolorem różni się ono od innych dark lagerów, jest bowiem ciemno brązowe, ale na tyle jasne, żeby było przejrzyste, kolorystycznie idzie zatem w kierunku dunkela. Zapach jest mocno słodowy i zaskakująco intensywnie karmelowy, przypominający piwa słodowe typu Karmi z chmielem w tle. Z czasem aromat zmienia swój charakter na bardziej dark lagerowy – chlebowo-palonosłodowo-ziemisty. Gruboziarnista piana wystaje z kufla i jest niezbyt trwała. Wygląda nienajlepiej, jak piana wyrzucona z morza na brzeg. Wysycenie jest dość niskie, przeszkadza natomiast lekka metaliczność w posmaku, która z czasem zostaje jednak zepchnięta w tło przez naprawdę porządną goryczkę. W tej ostatniej czuć początkowo ślady cierpkości, jakby sacharyna chciała dać znać o swojej obecności. Zdecydowanie czuć palony słód oraz zaskakująco lekką słodkawość, która i tak ginie zniszczona naporem goryczki, która jest zdecydowanie mocną stroną ciemnego Skalaka. Z czasem owa goryczka, jak i całe piwo zaczynają przypominać piwo typu brown ale – i to jest właśnie owa hybrydowatość gatunkowa o której wspomniałem na wstępie. Nie dość, że goryczka charakterystyczna, to jeszcze i elementy owocowe wyczuwalne. Czyni to ciemnego Skalaka piwem oryginalnym a zarazem bardzo dobrym, w przeciwieństwie bowiem np. do Corneliusa Ale Ale z Sulimaru elementy kompozytowe się ze sobą nie kłócą. Quasi-ejlowa goryczka w gardle bowiem doskonale współgra z karmelowatymi elementami słodowymi na przodzie języka. Piwo do którego zdecydowanie warto wrócić.

Ocena: 7