Nakouřený Švihák – Eggenberg – Czechy

Poza austriackim Schloss Eggenberg istnieje również czeski browar Eggenberg, i to z tradycjami równie dawnymi. Browar w Czeskim Krumlovie został wybudowany bowiem już w 1560 roku, natomiast w latach 1625-30 powstał obecny budynek browaru, po czym, pod koniec XVII wieku dostał się w posiadanie rodziny Eggenbergów. Najciekawszym produktem browaru wydawał mi się rauchbier Nakurzony Świniak, którego amatorska, brzydka etykieta z kominiarzem w pewien sposób pasuje do stylu piwa dymionego, czyli warzonego ze słodu uprzednio wędzonego na drewnie. Mówi się, że pierwsze piwo dymione nikomu nie smakuje, ale ja po skosztowaniu nad wyraz intensywnego Aecht Schlenkerla Rauchbier Märzen mogę stwierdzić, że nic co wędzone nie jest mi straszne. Nakouřený Švihák, dark lager warzony z udziałem wędzonego słodu, nie jest złym piwem, ale do frankońskiego archetypu gatunkowego mu jednak daleko. 

Obfita, puszysta i bardzo trwała piana góruje nad ciemnobrązowym piwem, nad którym unosi się ciekawy zapach. Początkowo wydawał mi się mało dymny, ale po Aecht Schlenkerla myślałem, że każdy rauchbier to szynka wędzona w płynie. Tymczasem Nakouřený Švihák to w zestawieniu z Aecht Schlenkerla delikatnie wędzone piwo. Lekko słodkawa woń niesie ze sobą palone ziarno i karmel, echa gorzkiej czekolady oraz malutką dawkę jabłkowości, w ciemnych lagerach raczej niespotykaną. Piwo pachniałoby jak dobrze zharmonizowany dark lager, ale jednak nutki dymu również są obecne, tyle że nie narzucają się, tworzą bardziej tło dla reszty. 

W smaku wędzoność nadal nie jest specjalnie mocno odczuwalna. Dopiero w posmaku, w którym dominuje średniointensywna goryczka o dość ostrym charakterze, niwelująca lekką słodkawość piwa, czuć dym. Poza ową dymioną goryczką czuć jeszcze lekką paloność, trochę karmelu i tyle. Treściwość jest dość solidna, wytrawność mniej, choć za sprawą goryczki i tak jest większa niż w szeregowych dark lagerach. Wędzoność smaku przebija tę z zapachu, choć nadal nie jest ona specjalnie podkreślona, za sprawą czego piwo jest dość delikatne w odbiorze. 

Kluczem do piwa jest jednak temperatura, gdyż po lekkim ogrzaniu dym wychodzi na wierzch. W zapachu zaczyna lekko dominować w formie delikatnie wędzonej szynki, natomiast w smaku czuć go na równi z reszta komponentów, w proporcji 50% dymu, 50% reszty. W porównaniu do Aecht Schlenkerla piwo jest jednak nadal dość delikatnie wędzone. Taki rauchbier dla początkujących, dość średni jeśli chodzi o wrażenia ogólne, z plusem za goryczkę. 

Ocena: 5,5