Gemer Standard – Hurbanovo – Słowacja

Dyskontowy lager ze stajni Heinekena już na starcie robi złe wrażenie swoją byle jaką etykietą. Do 2006 roku był jeszcze warzony we własnym browarze, który jednak w ramach konsolidacji słowackich browarów (czyt. zamykania małych) przestał funkcjonować, a produkcję Gemera przeniesiono do znanego ze Złotego Bażanta Hurbanova. Możliwe, że Gemer Standard ma być docelowo piwem dla zamieszkującej południe Słowacji licznej mniejszości węgierskiej, jako że Gemer (Goemoer) to historyczna nazwa krainy na południu tego kraju, która była przez większość czasu częścią Królestwa Węgierskiego. Nie wiem jak się na sprawę zapatrują słowaccy Węgrzy, ale ja bym zinterpretował produkcję takiej wody z taką nazwą jako przykład nękania mniejszości madziarskiej na Słowacji.

Przy mocno urologicznej barwie i niskiej zawartości alkoholu (3,1%) spodziewałem się sikacza. Nigdzie nie znalazłem ile piwo ma ekstraktu, ale podejrzewam, że mniej niż 10°. Jedynym miłym zaskoczeniem jest dość ładna, koronkowa pianka, która jednak z drugiej strony charakteryzuje się niską trwałością. Zapach jest w miarę przyjemny, choć bardzo mało intensywny. Słaba woń ziarna miesza się z lekkim sianem i minimalnymi nutami jabłkowymi. Bardzo w tle znajdują się również elementy mydlane oraz lekki skunks – mimo brązowej butelki. Smak wody. Złej wody. Gemer Standard robi wrażenie rozcieńczonego, niezbyt dobrego piwa. Słód? Jakieś jego nędzne resztki są odczuwalne. Chmiel? W aromacie go brak, jest obecny tylko w formie średnio lekkiej goryczki. Jest za to trochę mokrego kartonu, super! Ale tak po prawdzie to w ustach czuć jedynie goryczkę, odrobinę mokrego kartonu i może jakieś echa jabłek. Elementów jednoznacznie odrzucających w piwie z drugiej strony też nie ma, poza lekką, mydlaną skunksowatością w zapachu. Gemer Standard to takie archetypowe żulowe piwo z budki z piwem, wyzute z aromatu. Nadaje się chyba tylko jako kacowo-klinowe lekarstwo. Jedynie goryczka jest w miarę w porządku, biorąc pod uwagę jaki to wodniak.

Ocena: 2