Leffe Brune – Stella Artois – Belgia

Z wszystkich belgijskich piw klasztornych marka Leffe chyba najbardziej wpisała się w popkulturę. Przejęcie przez giganta InBev poskutkowało jej dobrą dystrybucją i teraz Leffe to dla wielu ludzi pierwsza przygoda z piwami belgijskimi. Często bywa tak, że produkty popularne są miałkie i faktycznie Leffe Blonde mnie bynajmniej nie zachwyciło, ale jego wyposażony w równie gustowną etykietę ciemny brat jest na szczęście o niebo lepszy.

Piwo o ekstrakcie 15,7°, nalane do kielicha barwę ma bardzo ciemnobrązową, jak cola, piana natomiast jest puszysta, ale mieszanoziarnista. Zapach z jednej strony zawiera elementy typowe dla piw ciemnych, a z drugiej jest też mocno owocowy w stylu belgijskim. Silna woń owoców leśnych, odrobina palonego ziarna oraz mocna kawa i kremowość sprawiają że zapach jest syty i owocowo-świeży zarazem. Odrobina brązowego cukru przechodzi w bardziej wyraźną woń ciemnego rumu, natomiast bardzo w tle jest usytuowany delikatny banan, przykryty przyjemną warstwą kawy, lekkiego toffi oraz mocną, leśną owocowością. Średnio-mocno, drobnoperliście wysycone piwo niesie ze sobą smak gorzkiej czekolady, podkreślającej jego wytrawną stronę, ale czuć również leśne owoce, lekką paloność oraz kawę z małym dodatkiem mleka w finiszu. Piwo jest z jednej strony lekko słodkawe, z drugiej trochę bardziej gorzkawe – goryczka o intensywności średniej do niskiej jest przy tym wyraźna, podobna do goryczki ciemnej czekolady. Piwo ma, jak na belgijskiego ejla przystało, bardzo złożony bukiet aromatyczny, jest wręcz niesamowicie koneserskie, biorąc pod uwagę, że jest to mimo wszystko koncerniak. Trzeba również nadmienić, że smak alkoholu jest przy 6,5% w przeciwieństwie do Leffe Blonde kompletnie niewyczuwalny, przez co odpada potencjalny duży mankament. Mimo obecnego właściciela Leffe Brune to klasyk gatunku, do którego nawet na siłę nie mam się jak przyczepić. Wyśmienite piwo!

Ocena: 8,5