Mythos – Mythos – Grecja

Mythos to najbardziej znane greckie piwo i to w zasadzie powinno wystarczyć jako recenzja. Wszyscy bowiem wiedzą jakie jest najbardziej znane piwo z Holandii, Polski, Belgii czy Danii oraz jak te specyfiki smakują. Szczególnie te z Danii wydaje się tutaj być najbardziej oczywistym skojarzeniem, bowiem browar Mythos jest własnością Carlsberga. Aż takim niepijalnym ściekiem jak szeregowy Carlsberg piwo Mythos jednak na szczęście nie jest. Dobrym piwem ani takim, które znacząco by się różniło od innych greckich pale lagerów jednak też nie jest, za sprawą czego doszedłem do wniosku, że powinienem mieć szablon do recenzji tego gatunku piwa dla jego greckich reprezentantów. 

Z wyglądu niespodzianka. Żartowałem, niespodzianki w przypadku pale lagerów z południa Europy to rzecz niezwykle rzadka. Słomkowy kolor i marna, mało trwała piana to opis bylejakiej strony wizualnej piwa. W zapachu początkowo razi skunks, który na szczęście po jakimś czasie w znacznej mierze wietrzeje. W głównej mierze woń jest przeto zagospodarowana przez typową dla Grecji, kwaśnawą, koncernową, makrolagerową słodowość. Trawiasta chmielowość jest w miarę wyraźna, a do tego dochodzi jeszcze lekka metaliczność. 

Przy umiarkowanym wysyceniu smakowo Mythos jest typowym słodowym makrolagerem, co nie dziwi. Większość greckich piw z którymi miałem (nie)przyjemność smakuje mniej więcej tak samo. Mythos jest w pewnym stopniu znośny. Prym wiedzie tutaj lekko kwaskowata, nie zbożowa słodowość, wyraźnie ale z umiarem doprawiona trawiastym chmielem, a całość kończy się lekką goryczką z dalekimi echami jabłka. Lekko ale nieprzesadzenie wodniste, użyteczne co najwyżej na orzeźwienie podczas upału. Dobrym piwem Mythos nie jest, nie ma się nad czym rozwodzić. 

Ocena: 3,5