Crew AleWerkstatt, czyli AleWarsztat

Monachijski Crew AleWerkstatt to inicjatywa kontraktowa, a więc pokrewna Pincie oraz AleBrowarowi, warząca swoje piwa w tradycyjnym browarze Hohenthanner Schlossbrauerei. Za piwami marki Crew stoi dwóch piwowarów – Mario Hanel oraz Timm Schnigula, którzy zdecydowali się trochę namieszać na niemieckim rynku piwnym, i to akurat w tradycyjnym Monachium. ‘Prawa czystości’ oczywiście nie łamią, zresztą odwołują się do niego na swojej stronie internetowej oraz etykietach swoich piw. Na razie Crew AleWerkstatt warzy dwa piwa, obydwa w popularnych wśród piwowarów nowofalowych gatunkach, mianowicie american pale ale oraz AIPA. Wszystko odbywa się bez efektownego, agresywnego marketingu, choć widać i czuć, że chłopaki są pewni siebie. Czy mają rację? W przypadku Crew Pale Ale nie do końca, natomiast jeśli chodzi o Crew IPA, to jak najbardziej.

Crew Pale Ale (alk. 5,6%) był chronologicznie pierwszym piwem uwarzonym przez ten 'browar'. Lista użytych w trakcie warzenia chmieli przedstawia się ciekawie: Hercules z Niemiec, Chinook, Citra i Cascade z USA oraz Nelson Sauvin z Nowej Zelandii. Twórcy zachwalają swój produkt na kontretykiecie słowami, że zawiera trzy razy więcej chmielu niż pils, a dla konserwatywnych niemieckich konsumentów figuruje dodatkowe objaśnienie: „Nie jest to pils, weizen czy helles… to nie jest zwyczajne piwo.” Faktycznie, jak na Niemcy nie jest zwyczajne, ale nie można niestety powiedzieć, żeby było nadzwyczajnie dobre.

Piwo jest mętne, pomarańczowe, zwieńczone skąpych rozmiarów pianą. Zapach jest inny niż spodziewany, nie jest to bowiem typowa amerykańska bomba chmielowa. Na pierwszym planie znajdują się wyraźne jasne słody o proweniencji chlebowo-zbożowej, a dopiero pod tą warstwą można wyczuć związki chmielowe – cytrusy, dużo pomarańczy, nieco brzoskwini oraz kwiatowości. Tak jest przyjnajmniej po odkapslowaniu, bowiem po przelaniu proporcje ulegają zmianie. Całościowo zapach jest raczej subtelny, nie zastosowano chyba piwnego tuningu, czyli chmielenia na zimno. A, jednak zastosowano. Cóż, nie zgadłbym.

Crew Pale Ale jest umiarkowanie nasycony, lekko słodkawy, o średniej pełni a więc nie do końca wytrawny, finisz natomiast jest już gorzki (40 IBU) i zdecydowanie chyli się ku wytrawności. Chmielowość aromatyczna jest stonowana i nie byłoby w tym niczego zdrożnego, gdyby zrekompensowano to bogatszą słodowością albo gdyby w puste miejsce niewypełnione przez chmiel wskoczyły jakieś owocowe estry. Nic z tego jednak nie ma miejsca, wskutek czego piwo jest mało wyraziste (Ocena: 6/10).

Na szczęście para piwowarów warzy również Crew IPA (alk. 6,4%), produkt ze wszech miar udany. Użyto trzech odmian chmielu (Hercules, Cascade, Citra i Simcoe) uzyskując goryczkę na poziomie 58 IBU. Na kontretykiecie widnieje przerysowany tekst o nieskończonych ilościach chmielu jakie piwo typu IPA potrzebowało żeby przetrwać drogę do Indii. W szkle zaś można ujrzeć bursztynowe, mętnawe piwo o podobnie skąpej pianie co w Pale Ale. Zapach jest umiarkowanie intensywny i zdecydowanie chmielowy – cytrusy, trochę sosny, geranium, nieco brzoskwini i innych owoców tropikalnych, a do tego kwiatowość oraz trawa. Również nie powala intensywnością, jak Pale Ale.

Ale to piwo w pełni rozwija swoje skrzydła w trakcie picia. Średnia pełnia znakomicie współgra z nieco oleistym chmielem, którym aromat jest odpowiednio nasycony, ale nie przesycony. Pale Ale był nieco nudnawy, jednak w IPA proporcje są w pełni przekonujące – właśnie dzięki nieco większej pełni, oleistości chmielu oraz mocnej goryczce, która poprzez dwa poprzednie czynniki jest umiejętnie wkomponowana w całość i sprawia wrażenie szytej na miarę. W posmaku nuty geranium są wspomagane delikatną sosną i cytrusem. Tak jak IPA z czeskiego Permonu, jest to bardzo sesyjne piwo, które nie przytłacza i stąd nadaje się do konsumpcji w większych ilościach. Takie zresztą chyba musi być, żeby browar przetrwał na niemieckim rynku piwnym, na którym gros sprzedaży odbywa się w formie skrzynek. (Ocena: 7,5/10)