Dzik jest dziki

A jeleń ma rogi. Zarówno ten od Pracowni Piwa, jak i ten od Wild Beer. Ten drugi browar powstał kiedy Angol i Jankes stwierdzili, że cztery składniki w piwie (woda, słody, chmiel i drożdże) to trochę za mało i wykoncypowali że będą warzyć piwa z piątym składnikiem, którym u nich są zazwyczaj – co nie dziwi zważywszy na nazwę browaru – dzikie drożdże bądź bakterie. Brzmi atrakcyjnie. Smakpiwa.pl podesłał mi paczuszkę takich specyfików do przetestowania.

Evolver IPA (alk. 5,8%) to IPA zdatna do leżakowania, jest bowiem w całości fermentowana brettanomycesami. I stąd piwo świeże jest zdominowane przez chmiel, natomiast z czasem staje się coraz bardziej brettowe – w optymalnym wymiarze ponoć po sześciu miesiącach od daty rozlewu. Moją butelkę odkapslowałem w momencie kiedy cytrusowe, kwiatowe chmiele równoważyły dzikie, nieco stajenne nutki brettowe, a dzięki komponencie bzu w chmielowym profilu wiejskość brettów została ładnie zagospodarowana. Zadbano również o charakterną goryczkę, która może dla niektórych być odrobinę zbyt zalegająca, ale znowuż zrobiła na mnie rustykalne wrażenie, dopasowane do całokształtu. Całkiem złożone piwo jak na ten gatunek, a mimo to pije się je szybko. (7/10)

Dopasowanie receptury do Sourdough (alk. 3,6%) zajęło browarowi ponoć bity rok. Chodziło o stworzenie piwa fermentowanego na zakwasie. Koniec końców piwo jest oparte o styl berliner weisse, ale nie ma w nim lactobacillusa – zdecydowano się na 58-letni zakwas z pobliskiej piekarni z domieszką brettów, a brzeczka została zaszczepiona bezpośrednio w dębowych beczkach, w których piwo przefermentowało i leżakowało przez łącznie cztery miesiące. Dużo kombinowania, ale czy efekt wyszedł odpowiednio? Oparcie o berliner weisse jest czysto umowne – kwas nie jest ani trochę mleczny, ma bardziej czysty charakter, zakwasowy (niespodzianka!), w tym sensie "chlebowy", uzupełniony o pasującą do reszty, subtelną siarczaną nutkę oraz absolutnie nie wadzące, wychodzące z niej nuty kiszonych ogórków. Co dał piwu zakwas oprócz kwaśności? Nutę chleba żytniego - nie tę zbożową tylko właśnie zakwasową. Ponadto w tle można również wyczuć zaokrąglające piwo nuty drewniane, w posmaku zaś przewija się nutka drożdżówki. Wszystko to sprawia że Sourdough jest piwem rustykalnym, pierwotnym. I mimo wyraźnego, całkiem mocnego kwasu jest obecna słodowa kontra, nieco chlebowa, pasująca jak ulał do zakwasu. Bardzo nietypowe, świetne piwo. (7,5/10)

Modus Operandi (alk. 7%) to old ale który przelano na 90 dni do dębowej beczki, jednocześnie szczepiąc go dzikimi drożdżami. I te trzy miesiące wystarczyły, żeby piwo niemalże kipiało dębową waniliną, a zarazem było balansowane dzikimi, kwaskowymi nutami. Uzyskano bardzo wysoki poziom winności w piwie, przy czym nutki śliwki i innych ciemnych owoców wręcz sterują Modus Operandi w kierunku porto. Delikatny sos sojowy świadczy o subtelnym utlenieniu, natomiast piwo bazowe prześwituje w zasadzie tylko w formie delikatnych nut ciemnych słodów. Więcej, ciężko się domyśleć że był to old ale, bo dzięki odpowiedniemu ciału, wyraźnemu kwaskowi oraz winnej owocowości piwo w zasadzie smakuje jak flandryjski czerwony ejl. Przy czym spośród nut owocowych w smaku prym wiedzie zdecydowanie śliwka, z której płynnie wychodzi nieco taninowa goryczka, zapewne będąca efektem oddziaływania drewna, ale w świetle sukcesji nut mogłaby równie dobrze pochodzić od skórki nieobecnych w składzie śliwek właśnie. Bogate, świetnie przemyślane piwo do powolnego sączenia. (7,5/10)

Pierwsze wrażenie jakie Wild Beer zrobił na mnie jest więcej niż dobre. Kwaśne, ale przemyślane piwa, unikające efektu płaskiego smaku przy rozbudowanym aromacie,