PerłaTrip, WyborczaDowntrip

Nic nie zapowiadało takiego shitstormu jaki się rozpętał w sobotę za sprawą pewnego artykułu na stronie internetowej Wybiórczej. Ale po kolei.

Wypad blogerski do Lublina na zaproszenie Perły można najlepiej scharakteryzować dwoma określeniami – nieszczere intencje oraz chaos organizacyjny. Program wyjazdu zmieniał się dość często, przy czym im bliżej wyjazdu, tym częstotliwość zmian wzrastała. Kiedy myślałem, że wieczór przed wyjazdem przyniósł ostatnią modyfikację programu, nazajutrz na miejscu okazało się że to jeszcze nie koniec i SMS-em dostaliśmy (tzn. wszyscy oprócz mnie) informację, że planowany na wieczór koncert nie odbędzie się. Życie. w zamian za to udaliśmy się blogerską ekipą na piwny wypad do centrum, o którym za niedługo napiszę więcej. Koniec końców nie ma tego złego co by nie wyszło na dobre. Czy jakoś tak.

Część integracyjna rozpoczęła się wspólną kolacją w Old Pubie na starym mieście. Wystrój nieco bohomazowo nowoczesny, ale obsługa bardzo miła i kuchnia dobra. Golonko było nie do szafnięcia i przygotowało żołądek na przyjęcie większych ilości piwa tego wieczoru. Wprawdzie na miejscu mieliśmy wybór z jakże bogatej oferty Perły, więc nie poszło tego zbyt dużo (w pubie był również lany Guinness, ale niedostępny dla nas. Ciekawe swoją drogą jak wyglądałby wspólny stół gdyby można go było jednak zamówić?). Lubelskie Pils które sobie wziąłem do golona to było niestety piwo-żulero za złotysześdziesiątdziwieńć, jeszcze gorsze od pozostałych piw Perły. Podczas kolacji okazało się, że na wyjazd przyjechali nie tylko blogerzy piwni. Wśród nas był m.in. właściciel ciekawego bloga o historii różnych alkoholi, pewien sympatyczny człowiek pasjonujący się goleniem brody (srs) oraz jakiś bloger którego nie kojarzę, a który przedstawiał się w bądź co bądź nieformalnej sytuacji imieniem i nazwiskiem, co odebrałem jako lekko pretensjonalne.

‘Afterparty’ miał miejsce w klubie Czekolada, po drodze do którego cztery panie z różowymi parasolkami zaganiały ludzi do burdelu przy deptaku. Klub paropiętrowy, tancbuda z architektonicznym pomysłem, całe górne piętro tylko dla nas. Fajnie, ale open bar tylko na jakże przebogatą ofertę Perły, więc znowuż nie poszło tego zbyt dużo (początkowo optowałem za wodą mineralną), w rezultacie czego raczyliśmy się po powrocie do hotelu domowymi wyrobami Bartka Nowaka (m.in. bardzo dobrym grodziszem). Wydaje mi się, że nikt się nie zastanowił z okazji układania programu czego oczekują blogerzy zajmujący się tematyką piwną od dobrze spędzonego wieczoru. Wiadomo, że Perła nie będzie podawać nie-Perły, jednak w Pilznie wieczór skończyliśmy w Klubie Malych Pivovaru, a w Pradze (też w obrębie wypadu organizowanego przez PU) w Na Palme. A tu trzeba zaznaczyć, że PU broni się nie tylko marketingiem, ale również a raczej przede wszystkim swoim piwem. Perła ma w tym miejscu ostro pod górkę, a niezły Zwierzyniec Pils był w obydwóch miejscówkach niedostępny.

Nazajutrz czekała nas wycieczka po browarze. Mniejszy od Pilzna czy Tychów, ale oczywiście duży, makro. Oprowadzający nas technolog Grzegorz Krzowski był nieźle obkuty i potrafił odpowiedzieć w zasadzie na większość pytań, nawet kiedy go maglował inkwizytor Kowal Ka. Tylko jedna kwestia pozostała dla nas tajemnicza, mianowicie powód dla którego tanki leżakowe zamontowane w piwnicach parędziesiąt lat temu wszystkie mają różną pojemność – rozpiętość sięga rzędu 150 – 250 hektolitrów. Niemniej jednak ze strony Perły pan Krzowski był zdecydowanie najjaśniejszym punktem programu, a zarazem jednym z niewielu któremu nie można było wiele zarzucić.

Po wycieczce czekał na nas wraz z działem marketingu dyrektor generalny Perły, Michał Kempa, który odpowiadał na nasze pytania. Tu już różowo nie było, bardziej PR-owsko i koncernowo. Perła nie będzie warzyć niczego na egzotycznych chmielach, bo nie chce podążać za modą (to czym w takim razie jest np. Perła Summer jak nie podążaniem za modą?), pszenicy nie uwarzą bo Polacy nie potrafią warzyć dobrych pszenic (słowa pracownicy działu PR) itd. Przy okazji mogliśmy popić sobie leżakowanego przez 9 miesięcy koźlaka, niefiltrowanego i niepasteryzowanego. W aromacie mieszał się niezbyt przyjemny, stęchły zapaszek zakładowej filtrowni z lakierem do ścian, ale z czasem się układał. W smaku było lepiej, ale w końcówce chropowato drożdżowo, bez ułożenia. Szału nie było, Zwierzyniec Pils na kacu lepiej wchodził.

Jeśli chodzi o komunikację z blogerami w samym browarze, przeprowadzono wszystko całkiem profesjonalnie, dużo lepiej to wyglądało niż np. w Tychach, gdzie mieliśmy jako rozmówcę tylko pracownika muzeum. 

Problemy dotyczyły komunikacji z nami osób odpowiedzialnych za organizację. Nie poinformowano nas z góry o celach wycieczki. Kiedy po kolacji pierwszego dnia zaindagowałem o to Macieja Kawińskiego z działu marketingu dostałem mętną odpowiedź, że są browary które się zamykają na blogosferę i klientów, a są takie które się otwierają. No i Perła się właśnie otwiera. Aha.

Jasne stało się wszystko w sobotę po przyjeździe do domu, za sprawą artykułu na portalu gazeta.pl, napisanego na podstawie notki prasowej wystosowanej do mediów przez browar.

Ręce i szczena opadają. To znaczy, opadłyby, gdyby nie ten mały detal - co Wybiórcza, to Wybiórcza.

Gazeta ta zatrudniała w początkowej fazie swojego istnienia utalentowanych dziennikarzy. Takich, którzy zgodnie z linią gazety manipulowali, ale robili to umiejętnie. Z biegiem czasu wycinano co bardziej rozgarniętych, wymieniając ich na żółtodziobów o niskich aspiracjach. Takich co to mają bezmyślnie odwalić robotę, pisząc pod tezę, ordynarnie i bez zabiegów maskujących. Tutaj akurat nie musiał dziennikarzyna zbyt dużo zrobić – ot ubrać notkę prasową w parę dodatkowych zdań i okraszyć całość odpowiednim tytułem.

I oto czytamy w tymże tytule – "Blogerzy: to piwo jest bez chmielu!" Nie wiem którzy blogerzy, może te "blogi" założone w celach autopromocji przez pewnych łebskich przedsiębiorców z Pomorza. W ten sposób pojawiające się tu i ówdzie piwne mity, powielane przez niezorientowanych konsumentów a wyśmiewane m.in. przez blogerów zostały włożone piwnej blogosferze w usta/palce. Pewnie, kto by tam sprawdzał, rzetelne dziennikarstwo jest passe. Przy okazji pojawiła się kuriozalna wypowiedź nt. jakichś chińskich granulatów, o których nawet nie słyszałem. Pewnie pod jakimś artykułem na Wybiórczej autor przeczytał taki komentarz. To tak ładnie przecież pasuje do tezy, no wykorzystajmy to, perełka! (ekhem...) Niepodanie pełnego składu na etykiecie wydaje się podejrzane dla znawców w świetle obecności chmielu w składzie? Chyba raczej dla żółtodziobów, ale spokojnie, teza mości panowie, ważna jest teza!

Do tego dochodzą pomniejsze kwiatki, nie będące jednak swoim charakterem paszkwilanckie, a świadczące już tylko o fachowości dziennikarza, który pisząc pewnie tekst na kolanie, zagryzając kanapką i wykonując telefon do koleżanki nie pomyślał o tym żeby sprawdzić kto na tym wypadzie tak właściwie był. Zresztą, powiedzmy sobie szczerze - kogo takie detale obchodzą? Podaliśmy tylko połowę blogerów którzy zwiedzili zakład? Nie chce nam się szukać, spisaliśmy tylko podpis zdjęcia na fanpejdżu Perły. Przy okazji umieszczając w nim blogera którego na wycieczce nie było. Że to się nie zgadza z faktami? Kto by to sprawdził. Że sześć blogerów już na pierwszy rzut oka kontrastuje z ilością osób na zdjęciu tytułowym do artykułu? Oj tam, nasi czytelnicy już nie takie niezgodności łykali. 

Zaprawdę, bogini Kali miałaby trudności w wykonywaniu takiej ilości facepalmów w takiej częstotliwości jak ja chciałem to zrobić czytając to studium z dziennikarskiej manipulacji.

Byłoby to jeszcze zabawne, gdyby nie to że zostałem wymieniony z nazwy mojego bloga i tym samym umieszczony w gronie osób bajdurzących o tym że 'piwo robi się z chmielu' i o 'braku chmielu w koncernówkach', co w oczach osób postronnych w oczywisty sposób może obniżyć moją wiarygodność.

Pocieszające jest, że nie jestem pierwszą ani ostatnią osobą, a już na pewno nie najbardziej wybitną, która w ten sposób została potraktowana przez tę gadzinówkę.

Cóż zaś począć z samą Perłą, tą chlubą polskiego, ba światowego piwowarstwa, która poprzez strukturę własnościową ma obecnie zresztą tyle wspólnego z lubelszczyzną, co należąca do wadowickiego Maspexu wytwórnia makaronu Lubella?

Cóż począć z przedsiębiorstwem, które otrzymawszy zaraz po ukazaniu się inkryminowanego artykułu gromkie protesty od wymienionych w nim blogerów, nie potrafiło nawet skontaktować się bezzwłocznie z GazoWnią, żeby zmieniła tytuł oraz wstępniak? Odpowiedź - "Będziemy dążyć do sprostowania tego tekstu" jest symbolem opieszałości działu marketingu. Czy taka sama opieszałość miałaby miejsce gdyby Wybiórcza walnęła na stronkę artykuł zatytułowany "W Perle nie ma chmielu! I widzieliśmy w kadzi warzelnej cztery szczury oraz parę kaloszy, stwierdzamy faszyzm!"? Obawiam się, że wątpię.

Ale właśnie, cóż począć z firmą, której przedstawiciel, zaindagowany przez śląskiego wyrobnika o cel wyjazdu mętnie odpowiada o otwarciu się Perły na ludzi? Cóż począć kiedy wbrew temu ustnemu oświadczeniu uczestnicy wycieczki ze zdumieniem dowiadują się parę dni później z paszkwilanckiego artykułu na portalu najbardziej prawdomównej gazety na tym łez padole, że rzeczywistym celem wycieczki było uwiarygodnienie się przez Perłę w oczach klientów? Że browar zataił przed blogerami, że byli mu potrzebni li tylko dla sklecenia propagandowego przesłania o obecności chmielu w piwie u siebie warzonym? Co prawda w przesłanym nam po paru dniach oświadczeniu czytamy o wielkim ubolewaniu, że to nie tak miało być, że wcale celem Perły nie było zareklamowanie się za pomocą blogerów jako piwa z chmielem. A jednocześnie Perła nie odcina się od swojej notki prasowej, w której stoi jak byk, że pojawiło się dużo komentarzy jakoby w Perle nie było chmielu i W ZWIĄZKU Z TYM zaprosiliśmy cenionych etc. pp. Cóż więc począć? Najlepiej wyśmiać, quod erat demonstrandum a Thoma Cerevisiario.

Zdaję sobie sprawę, że transakcja nosi znamiona sławetnych wymian indiańskich, kiedy to szczwane Białasy w zamian za kolorowe perełki (ta ironia!) dostawali ziemię w Nowym Świecie. Tyle że wówczas tubylcy wiedzieli co dają a co dostają. Tutaj zaś w zamian za, przyznaję, bardzo fajny wyjazd, oraz torbę z kubkiem termicznym, torbą pederastką oraz smyczą wzięto bez zapytania, uprzedzenia i bez pisemnej zgody wizerunek blogerów żeby pokazać jak ręczą za browar. Fakt, że w komunikacie prasowym nie wymieniono z nazwy żadnego bloga, ale zdjęcie, ale fanpejdż, ale wymowa komunikatu prasowego - naprawdę rozwój pewnych rzeczy można wyjątkowo łatwo przewidzieć. Szczególnie pracując w dużej firmie, w dziale który się zajmuje kontaktem z mediami, czyż nie? Nie mam swoją drogą problemu z tym, że jak ktoś mnie zaprasza to chce mieć z tego jakąś korzyść, ale niech mnie o tym zawczasu poinformuje, a ja zdecyduję, czy warto to firmować. Robienie tego za moimi plecami to ciężki brak profesjonalizmu. Coś takiego nie miało miejsca ani w Tychach ani w Pilznie, i to mimo że tam akurat zgodę na wykorzystanie wizerunku podpisaliśmy. I mimo że Pilsnerowi swojego wizerunku użyczyć bym się nie wstydził, bo w przeciwieństwie do Perły piwo robi bardzo smaczne.

Wniosek na przyszłość - zachować czujność, paradoksalnie osłabioną akuratnym zachowaniem się wobec nas przez Kompanię Piwowarską oraz obsługującą ją agencję PR. Od nich firma Perła powinna się uczyć marketingu. 

A najśmieszniejsze, to że artykuł chyba wystrzelił w drugą stronę - biorąc pod uwagę komentarze pod nim, tylko utwierdził część ludzi w mniemaniu, że Perła nie używa chmielu w piwie. Takie stwierdzenie zostało bowiem włożone niesłusznie w usta/palce 'ekspertów' (nie moje określenie), a przez to w oczach ludzi uwiarygodnione, zaś w treści artykułu nie zostało bynajmniej przez tychże 'ekspertów' zdementowane. Już pomijając sprawę popsucia sobie przez Perłę na własne życzenie stosunków z blogosferą.

Nie zmienia to faktu, że sam wyjazd bardzo mi się podobał, dobrze się bawiłem, a i wśród pracowników Perły można było poznać bardzo sympatycznych ludzi, szczególnie filigranową panią która nas woziła ogromnym pick-upem. Ale przed działem marketingu jest dużo pracy jeśli chodzi o komunikowanie się z blogerami.

Zaś co do dziennikarzyny z gazeta.pl, to mam nadzieję że przynajmniej wierszówka starczyła na jakieś faguccino w Starbuniu.

Na koniec - co do wyboru zdjęć ilustrujących wycieczkę, to podpisaliśmy umowę o autoryzacji tych zrobionych na terenie zakładu przed publikacją, swoją drogą była to jedyna rzecz jaką podpisaliśmy. Ponieważ na mojego maila z prośbą o autoryzację po paru dniach nie dostałem odpowiedzi (tak jeszcze raz a propos opieszałości działu marketingu), możecie się zamiast tego raczyć widokami z Lublina. Ładne miasto, więc przynajmniej wpis zyskał tym samym na estetyce.

... Jednak krótko przed samą publikacją przyszła autoryzacja. Miała to być czysta formalność, tymczasem dwa zdjęcia wyrzucono, w związku z czym musiałem sobie poradzić sam. Na pewno tak jest lepiej niż gdyby dotrzymali słowa. Enjoy!