Korpozima w sosie piwnym

Scena odbywa się w porze porannej, w budynku korporacji Camp Gremlini, gdzieś w Krakowie bądź Warszawie. Basia i Krysia zdążyły do pracy przed czasem i spotykają się przed wejściami do swoich przedzielonych tylko cienką ścianką z dykty boksów.

B: Hej Krysiu! Co tam u Ciebie słuchać? Jak było wczoraj w kinie?

K: Basiuniu kochanie, film był słitaśny, szkoda tylko że Piotrek dostaje szału jak ogląda komedię romantyczną i jeszcze musi za to płacić. Jak wyszliśmy z kina to żeśmy się pokłócili, uderzyłam go w twarz no i patrz, tipsa se złamałam na jego zaroście...

B: Ojejku, strasznie wygląda...

K: No wiem, wstyd jak cholera, cała czerwona byłam jak przed chwilą robiłam zakupy w Almie, ludzie się na mnie dziwnie patrzyli...

B: Świnia z tego Piotrka! Jak mógł ci takie coś zrobić! Mógł się przynajmniej ogolić, może nic by się nie stało!

K: No wiem, ale wtedy nie wyglądałby tak fajnie w tym szaliczku od Taniego Armaniego. Eniłej, udobruchał mnie w sumie już wczoraj, kupił dwa piwa, wypiliśmy razem, poprzytulaliśmy się i jest już fajnie. Widać że sam cierpi z powodu tego co zrobił. Mówił mi że jest mu przykro że tak wyglądam z tym złamanym tipsem i że jest to nauczka dla niego, bo w takim stanie to sam się wstydzi ze mną na ulicę wychodzić.

B: Ale piwem cię udobruchał? Jakie to piwo było?

K: No wiesz, żadne te takie strasznie gorzkie typu Lech czy Tyskie. Takie są dla prawdziwych menów. A on kupił takie świąteczne, romantyczne, czekaj, zaraz,... o, Okocim Świąteczne, tak się nazywało!

B: To niesamowity zbieg okoliczności, bo mój Krzysiek wczoraj zrobił nam romantyczną kolację i też w drodze wyjątku kupił piwo. Widział ostatnio reklamę i stwierdził że musi to mieć, też jakieś takie zimowe ponoć, czekaj czekaj, o, Książęce Burgundowe Trzy Płody czy jakoś tak. Czy Słody, sama już nie wiem.

K: Ale ty przecież nie lubisz piwa!

B: No wiem, ale tutaj reklama trafiła, nawet nie musiałam soku dolewać.

K: Haha, i tak ci nie wierzę!

B: No dobra, trochę dolałam jednak jak wypiłam połowę. Ale fajnie było, widać że Krzysiek jest znawcą skoro taką reklamę wyhaczył i kupił piwo.

K: No, masz szczęście z tym Krzyśkiem, tęgi łeb.

B: Wiem wiem. Cały czas ogląda Warsaw Shore i się śmieje że to są wszyscy trąbą kryci, hihi.

K: Chyba troglodyci.

B: Może, nie wiem, nie znam na szczęście łaciny... no i jak wam wieczorek minął z tym piwkiem?

K: Och, wspaniale! Już nie wiem co mnie bardziej grzało, bliskość starannie wydepilowanego torsu Piotrka czy to Świąteczne... bajka, mówię ci! Takie fajnie słodkie, pachniało jak Grzaniec Galicyjski, smakowało jak piernik, a grzało w sumie też jak Grzaniec Galicyjski.

B: Serio to było piwo?

K: No serio, mówię ci, Okocim! Tyle tam goździków było... i cynamonu, jak w tej kawie w Starbuniu! Piotrek mówił coś o jakichś ciemnych sodach... spodach... słodach! Ale ja nie wiem co to jest a nie pytałam się żeby siary nie było. No i strasznie mocne, czuć było już po łyku drapanie w gardle, a po połowie butelki zrobiło mi się cieplusio, hihi.

B: Cieplusio, taa, napiłabym się jakiejś gorącej czekolady.

K: Właśnie, czekoladowe to piwo jakby trochę było... a Wam jak wieczór minął?

B: Ekstra! Krzysiek przygotował ątrekot de prowansal kon winegret!

K: Mmm, jak to fajnie brzmi!

B: No i do tego te Trzy Płody. Znaczy Słody. Wiesz, najpierw mi Krzysiek wykład mały zrobił, znaczy się przeczytał co tam było na opakowaniu. I faktycznie jakieś takie karmelowe piwo to było, trochę chlebowe, jak skórka od chleba. Tylko dzikiej róży nie wyczułam, ale się nie przyznałam, bo wiem jaki Krzysiek jest wrażliwy a mi się przykro robi jak płacze.

K: Biedny...

B: No wiem. No i takie było, ten, ątrykot na szczęście jeszcze był. Och jak ja nie chciałam Krzyśkowi zrobić przykrości, sama wiesz... no ale ono było gorzkie, takie... takie... prawie takie gorzkie jak Tyskie!

K: Brrr!

B: No wiem, dlatego po połowie dolałam sobie soku malinowego. On jest dobry na każde piwo. A Krzysiek wiesz, on jest znawca. Mówił że te Trzy Płody smakuje trochę jak jakieś Książęce Czerwone a pachnie trochę jak Ciemne czy jakoś tak. Nie wiem, dla mnie to czarna magia, ale strasznie mi imponuje ta jego wiedza.

K: No, jest niesamowity!

B: No a po ątrekocie poprzytulaliśmy się do siebie przy romantycznej komedii. On tak uwielbia romantyczne komedie, jeszcze bardziej niż ja!

K: Pozazdrościć... 

B: Dobra kochana, słyszę jak Ildefons nadchodzi! Szybko do boksu bo znowu się będzie wydzierał że się w pracy obijamy.

K: O cholera, no to na razie. Do zobaczenia na fajce!

B: Pa, kochana!