Od klasyki do nowinki – pils i IPA z browaru Permon

To się nazywa profesjonalna oprawa graficzna – piwa z czeskiego browaru Permon wyróżniają się jednoznacznie pozytywnie na sklepowej półce, szczególnie jeśli są umiejscowione między innymi piwami czeskimi, z etykiet których wyziera czysta nuda. Oczywiście, liczy się zawartość, ale gdyby nie wyróżniające się etykiety, nie zauważyłbym być może w krakowskiej Marii, że pomiędzy oferowanymi czeskimi piwami znajduje się jakaś IPA, której jeszcze nie skosztowałem. W dodatku taka, która ma robić wrażenie tradycyjnej, wyspiarskiej, z brytyjskim żołnierzem kolonialnym i mapą Indii Wschodnich na etykiecie. Również klasyczna czeska jedenastka z browaru z górnikiem na etykiecie łypie w kierunku tradycji, tyle że w tym przypadku lokalnej, czeskiej. Komplet informacji na etykiecie, podpis piwowara Jana Rady – czego chcieć więcej? Pysznej zawartości! Takową znalazłem w butelce świetnego IPA, i byłbym znalazł również w jedenastce, gdyby nie jeden, poważny mankament.

Permon Světlý Ležák (alk. 4,1%) póki co jako jedyny z permonowskich lagerów ma etykietę niesztampową – najwidoczniej więc decydenci z Permonu wiążą z tym piwem konkretne nadzieje. I trzeba zaznaczyć, że piwo ma bardzo wysoki potencjał. Powiem więcej – w moim osobistym rankingu być może uplasowałoby się tuż za pilsem z Matuški gdyby nie wada, która, mam nadzieję, jest wyjątkową cechą warki z której butelka mi przypadła w udziale.

Wygląd wzorowy – jasny bursztyn wraz z wielką, puszystą i trwałą czapą piany robi wrażenie. Ale ten zapach… ile tutaj masła… Ja wiem, że w czeskich pilsach diacetyl w rozsądnych ilościach stanowi o charakterystyce gatunku, ale tutaj ktoś ewidentnie zabutelkował nie do końca dojrzałe piwo. Po paru chwilach aromat masła nieco słabnie, ujawniając bogactwo aromatu właściwego – chlebowy słód i nieco żateckiego chmielu, klasyczna czeska kombinacja, która jednak tutaj byłaby bardzo przekonująca, gdyby nie te masło.

Smak jest łagodny, pełny jak na tak niski ekstrakt, lekko słodki, chlebowo-słodowy z średnio intensywną, ziołową goryczką żatecką. A do tego wszystkiego aksamitne odczucie w ustach. Z tak prostej kombinacji można wykrzesać coś świetnego, gdyby nie przerost diacetylu. Mniej więcej w połowie kufla poziom tego ostatniego spada do akceptowalnego poziomu i bohemskiego pilsa pije się świetnie. Jeśli więc uda mi się znaleźć odpowiednio doleżakowanego Permona 11%, w którym pozwolono drożdżom przetrawić związki diacetylu, mógłby być to wręcz wzorowy czeski pils, do picia na co dzień. Mój egzemplarz, mimo potencjału, takowym piwem nie był – a stosunkowo wysoka ocena niech będzie unaocznieniem tego, co piwo w sobie kryje (Ocena: 6,5/10).

Permon India Pale Ale (ekstr. 14°, alk. 5,7%), w skrócie P.I.P.A., na etykiecie ma królewskiego żołnierza kolonialnego, statek oraz mapę Indii Wschodnich. Czyżby więc na przekór modzie, zdecydowano się uwarzyć IPA w wersji angielskiej a nie amerykańskiej? W pewnym sensie tak, i to mimo doprawienia go mieszanką m. in. amerykańskich chmieli (Chinook i Cascade). Bursztynowe, lekko mętne piwo o średnio obfitej i niezbyt trwałej pianie ma raczej amerykański profil aromatyczny, jednocześnie jednak jest po angielsku subtelne – nie jest to chmielowość przytłaczająco intensywna. Tak więc czuć kwiatki, cytrusy, geranium oraz świeże igły sosny, a to wszystko nad chlebową, nieco opiekaną słodowością. Całość jest dość stonowana i harmonijna.

Przyjemne, wysokie, ale przy tym drobnoperliste nasycenie sprawia, że piwo rośnie w ustach, a zarazem jest aksamitne. No i ma dość wysoką pełnię. Amerykańskiego chmielu dodano z umiarem, wskutek czego słód jest bardzo wyraźnie odczuwalny, a całość bardzo wyważona. Goryczka robi na mnie wrażenie połączenia amerykańskiego grejpfruta z nutami zielonymi, a mając 55 IBU natężenia przy tak solidnym ciele nie przytłacza mimo że jest oczywiście bardzo mocna. Piwo jest niesamowicie pijalne, można by dosłownie wychylać kufel za kuflem. Aromatyczność jest w sam raz pod względem intensywności – nie za mocna, nie za słaba – a ciało dość konkretne. Pomijając amerykański profil aromatyczny, charakterem jest dość zbliżona do klasycznej, angielskiej wersji IPA. Odpowiednim określeniem byłoby tu intercontinental IPA. Świetna rzecz (Ocena: 7,5/10).