Reissdorf Kölsch – Privat-Brauerei Heinrich Reissdorf – Niemcy

Browar Reissdorf warzy najpopularniejsze piwo gatunku kölsch na świecie. Ów gatunek, sam w sobie bardzo stary, nazywa się kölsch dopiero od 1905 roku, wcześniej określało się go mianem „wiess”. Na parę lat przed zmianą nazwy stylu, w 1894 roku został ufundowany browar Reissdorf, który początkowo warzył tylko piwa górnofermentacyjne, później zaś w portfolio wylądowały również export, pilsner i piwo marcowe. Wraz z destrukcją browaru w 90% podczas Drugiej Wojny Światowej nastały dla Reissdorf ciężkie czasy, a w pierwszych latach po wojnie browar warzył jedynie piwo o 6° ekstraktu i 2-4% alkoholu, zwane Einfachbier (piwo proste). Później udało się rozszerzyć zarówno portfolio jak i zwiększyć grupę konsumentów, po czym zredukowano ilość warzonych w browarze gatunków do tego najbardziej kolońskiego. Sprzedawane jest ono w promieniu 100km wokół fabryki i ma dzisiaj największy, przed Früh Kölschem oraz Gaffel Kölschem, udział w niemieckim rynku piw typu kölsch.

Czas przejść do meritum. Piwo ma jasnozłoty, ale jeszcze nie słomkowy kolor oraz puszystą i w miarę trwałą pianę odróżniającą tego kölscha nieco od konkurencji tudzież od kanonów gatunku, i to w sensie pozytywnym. W zapachu jest słodowe, lekko zbożowe oraz bardzo lekko owocowe. Lekka estrowość z rejonów gumy owocowej jest przykryta przyjemną, miękką słodowością, nie pozostaje więc nic innego jak tylko podnieść oba kciuki w górę.

Sporo wysycone piwo ma bardzo przyjemny i miękki smak – bardzo słodowy, ale przed jednowymiarowością helles czy dużej części pale lagerów piwo chroni lekko naznaczona owocowość, przypominająca nieco gumę owocową. Nie jest ona przesadnie intensywna, ale stale wyczuwalna, za sprawą czego Reissdorf Kölsch wyróżnia się na tle innych lekkich piw jasnych. To że jest lekkie nie oznacza również że jest wodniste, treściwości jest bowiem w sam raz – udało się więc uniknąć pułapki w którą, moim zdaniem, wpadł Gaffel Kölsch. Aromatyczna strona chmielu jest tutaj wprawdzie przytępiona, ale goryczka o intensywności lekkiej do średniej jest obecna, odczuwalna i szyta na miarę tego piwa. Bardzo dobre piwo bez wad. Oby tegoroczny Grand Champion z Birofilii też się takim okazał.

Ocena: 7,5