Sześciopak polskiego craftu 101

Podjąłem decyzję – drugą setkę sześciopaków inauguruje wpis chronologiczny, porzucam więc motyw tematyczny, którym dotychczas zespajałem sześciopaki, na czym jednak cierpiała ich aktualność. Od teraz wpisy będą od sasa do lasa, ale za to na czasie. W przypadku tego konkretnego zestawienia jeszcze nie do końca, bo kilka recenzji mi zalegało, ale od następnego już będą recenzowane nowsze wywary.

Kooperacja Jabeerwocky z Nepomucenem, czyli High Oats (ekstr. 12%, alk. 5,5%), jest piwem owsianym – słód owsiany to niemalże połowa zasypu, słód pszeniczny to czwarta jego część. Podchodząc do piwa jednak na zasadzie tabula rasa, miałem wrażenie hybrydy stylistycznej między weizenem (wątła ale wyczuwalna, pszeniczna podbudowa słodowa, trochę cytrusowego kwasku), saisonem (fenole) oraz pilsem (rześkość, goryczka). No i właśnie – to jest piwo do szybkiego picia, bardzo rześkie. I bardzo smaczne. (7/10)

No, no. Zaraz po otwarciu Healera z Nepomucenu (ekstr. 14,5%, alk. 6,2%) pomyślałem sobie, że ktoś się rąbnął na etykiecie i wstawił „saison IPA” zamiast „session IPA”, ale po paru chwilach fenole ujawniają swe wdzięki, wręcz dominując swoimi pieprznymi, subtelnie goździkowymi nutkami w połączeniu z ostrym sianem nad chmielowymi cytrusami. Co mi się podoba, to że elementy belgijskie i amerykańskie są dobrze przegryzione, przenikają się, wskutek czego piwo robi spójne wrażenie. Fenole są na tyle silne, że podbijają wytrawność piwa, które w finiszu jest wręcz suche. I może jest to kwestia chwili, ale odpowiada mi to w tym wypadku. Z czasem amerykański pierwiastek jest na tyle spychany w tło, że jest to raczej new wave saison niż odmiana ajpy, ale rozumiem, że z takim określeniem jak obecnie na etykiecie piwo się lepiej sprzeda. Nie mam żadnych zastrzeżeń, jest to naprawdę fajny, solidnie nachmielony wywar. (7/10)

Całkiem niedawno kontraktowiec Waszczukowe wybudował i uruchomił swój browar stacjonarny, jest więc okazja do sprawdzenia, jak się obecnie warzone piwa mają do ich formy z ery kontraktowej. Trzeba mieć jednak na uwadze, że na początku mogą wystąpić problemy rozruchowo-adaptacyjne. I oto bez większych obaw sięgnąłem po Postrach Szoszonów (ekstr. 14%, alk.), mając ochotę na klasyczną ajpę. No i niestety, coś nie pykło. Piwo ma aromat pulpy z owoców tropikalnych, landrynki, słodkiego zboża, grejpfruta oraz karmelu. Wrażenie przegrzania piwa nie ustaje w odpowiednio goryczkowym, ale i męczącym, zamulającym smaku, choć na dobrą sprawę można się też trochę przyczepić goryczki, a konkretnie jej zbyt zalegającego charakteru. Efekt końcowy pozostawia sporo do życzenia. (4,5/10)

Lagerem z twistem jest Smoky Doe z Pracowni Piwa (ekstr. 17%, alk. 6,8%). Dominantą dymową jest tutaj szynka, ciekawe że dodany słód wędzony torfem trzyma się w tle. Przyjemna, miękka tekstura jest tutaj zdecydowanie na plus, tak jak zresztą solidna, ziołowa goryczka w finiszu, w którym pojawiają się nawet akcenty palone. Ciekawie skomponowana wędzonka, w której różne elementy dobrze ze sobą współgrają. (7/10)

Krótka piłka – Rockmill. Episode 9 American Lager Citra & Simcoe (ekstr. 12,5%, alk. 5,2%) to orzeźwiający chmielowy kop w podniebienie. Cytrusowo-ziołowy, lekko granulatowy profil chmielowy, zero przeszkadzajek, rześki, czysty smak, umiarkowana goryczka. Proste i efektowne piwo. Na lato byłoby jak znalazł. Na zimę też było. (7/10)

Komosa ryżowa to sympatyczny, a i ponoć zdrowy zamiennik dla ryżu oraz kaszy, sama w sobie jednak aromatem nie grzeszy. W związku z tym nie dziwi, że Quinoa Rice IPA z ReCraftu (ekstr. 14%, alk. 5,6%) nie smakuje jak piwo z niecodziennym składnikiem. No, nietypowy jak na butelkową ajpę z Polski był brak zbędnego karmelu, ale to akurat dobrze. Aromat jest w zasadzie jednoznacznie chmielowy na modłę cytrusowo-żywiczną, dopiero w smaku robi się trochę owocowo, choć pojawiają się i nuty waty cukrowej, krystalizujące się częściowo w landrynkę. Mimo tego ostatniego jest to nieźle zrobiona, rześka IPA z podkreśloną goryczką. (6/10)

Przypadkowo jakość piw w tym sześciopaku wyrównującym wyszła ponadprzeciętnie wysoko. Doświadczenie uczy, że w następnym będzie na odwrót.