Sześciopak polskiego craftu 99
https://thebeervault.blogspot.com/2018/04/szesciopak-polskiego-craftu-99.html
Ilość sześciopaków prawie że już dobiła do setki. W tym odcinku znalazło się kilka zaległych piw, w stylach klasycznych bądź do klasycznych się odwołujących.
Kisiel. Tyle mogę powiedzieć o konsystencji Argentina Rye Wine od Pinty (ekstr. 30%, alk. 12,9%). To jest taki kisiel, że skoro nie narzekali na filtrację zacieru, to można ich powoli zaczynać męczyć o powrót Psze Koźlaka. Myślałem swoją drogą, że skoro na odsłonę argentyńskiej wersji serii Hop Tour wybrano wino piwne, to znaczy, że miejscowe chmiele były słabe. Myliłem się. Zielono-kwiatowe, przypominające częściowo niedojrzałe owoce nutki są bowiem w tym piwie jak najbardziej obecne. Poza tym jednak króluje tutaj chleb żytni, orzechy oraz brązowe nuty słodowe. Wylepiając usta niczym syrop, nie jest ten kisiel jednak nadmiernie słodki. Przynajmniej jak na taką pełnię. Bardzo smaczne to było. (7/10)
Zwędzone z Piekarni Piwa (ekstr. 12,5%, alk. 5%) jest uwarzone w zgodzie z założeniami. Wędzony pils jest faktycznie wędzonym pilsem. Wyraźnie szynkowym, ale jednak podszytym nutką słodową i chmielem, w smaku raczej lekkim i wytrawnym, ze wzorowo podkreśloną goryczką. W zasadzie jest to hybryda, bardziej wytrawna od bamberskich wędzonek, ale jednocześnie zdecydowanie wędliniana. Bez wad, sesyjna, bardzo smaczna. (7/10)
Łańcut przeważnie dostarcza, czy to klasyką czy nową falą. Świeży Pszepan (ekstr. 12%, alk. 5%) okazał się piwem szytym na miarę. Ostry, goździkowo-cytrusowy klin przełamuje miękkie, bananowe i pszeniczne nuty, które trzymają się w tle, a delikatna wanilia i niuch piwnicy dodają piwu uroku. Smak jest rześki, lekko kwaskowy, ale nie agresywny, co zapewnia piwu rewelacyjną pijalność. Pszenica pokazowa. (7,5/10)
Aż dziw, że Pinta przy tak szerokim portfolio stylistycznym jeszcze nigdy nie uwarzyła klasycznej pszenicy. Ale w końcu powstała Bawarka (ekstr. 13,1%, alk. 6,1%), która od klasyków jest jednak trochę mocniejsza, co w tym wypadku oznacza również, że jest mniej rześka. Aromat jest na wskroś klasyczny – banan, pieczone jabłko, ciut cytrusa, goździk, szczypta pieprzności. Kwaskowość względem konkurencyjnych piw wydaje się być trochę bardziej wyraźna, co zapewne wespół z podbitą goryczką ma równoważyć zwiększony ciężar piwa. I tutaj dochodzimy do kwestii gustu – wolę weizeny mniej goryczkowe a zarazem bardziej orzeźwiające, tak więc Bawarka jest w moim odczuciu „tylko” niezła. (6/10)
Altbiery mają na mnie moc przyciągania, więc bardzo się ucieszyłem, kiedy chorzowski Reden zapowiedział dodanie takowego do swojego portfolio. Starość Też Radość (ekstr. 14%, alk. 5%) jest piwem dość pełnym i przyjemnie gładkim, opiekano słodowym, nieco orzechowym, okraszonym estrowymi nutami z rejonu czerwonych owoców. Nie jest specjalnie gorzkie, ale wygrywa pijalnością, no i bardzo podszedł mi ten zasyp. Oba kciuki w górę. (7/10)
Sympatycznie i opisowo nazwana kooperacja między Birbantem a Solipiwko – Hamerica (ekstr. 14%, alk. 5,5%) – daje to, co zapowiada. Zero siarki, zero karmelu, a za to według niektórych rozklekotane, moim zdaniem jednak spójne połączenie wędzonki oraz chmieli. Patrząc na etykietę, Wojtek był chyba odpowiedzialny za aspekty wędzone i w aromacie wydaje się, że jego postura zaważyła na dominacji tego elementu nad birbantowymi (jak zakładam na potrzebę narracji) chmielami. Co ciekawe, z szynką mi się dymek nie za bardzo chciał kojarzyć, raczej z ogniskiem. Nawet jego intensywność jest na poziomie bliższym grodziszowi niż bambergowi, co oznacza, że aromat całościowo jest stonowany. Jako rzekłem, na tym odcinku chmiele w postaci cytrusowo-żywicznej trzymają się taktownie w tle. W smaku z kolei to one wypełniają ciało treścią, podczas gdy wędzonka jest wychodzącym w finiszu dodatkiem, współwystępującym z cytrusową goryczką, która z kolei kontruje umiarkowaną słodycz resztkową oraz treściwość piwa. Jak już pisałem – zaskakująco dobrze się to wszystko przegryzło. Udana kooperacja. (7/10)
Najlepszym piwem w zestawie okazał się pszeniczniak z Łańcuta, ale ogółem już dawno tak udanego zestawienia w ramach jednego sześciopaku nie było. Większość piw polecam bez zastrzeżeń.
