Ponoć Kałasznikow nie zawodzi?

Jak się sposobisz na wojnę, zrób to porządnie. Tej, zdawałoby się oczywistej maksymy najwidoczniej zapomniał Honza Kocka aka Lotny Piwowar Nomad. AK-47 (ekstr. 11%, alk. 4,5%) miał być najwidoczniej następcą Karela czyli czeskiego IPA, chmielonego wyłącznie chmielami znad Wełtawy. Karel to świetne piwo, AK-47 jest natomiast nie tylko słabszy woltażowo – on jest słabszy pod względem całokształtu. Chmielony czeskimi Agnusem oraz Kazbekiem, posiada ponoć 47 IBU goryczki chmielowej. Obawiam się że wątpię. Stąd też się wzięła nazwa – (A)gnus(K)azbek(47)IBU. No fajnie fajnie, ale co zrobić kiedy piwo mające udowodnić, że czeskie chmiele się jak najbardziej nadają do piw typu ale udowadnia tylko, że coś chyba poszło nie do końca tak?

Po pierwsze, nasycenie jest za niskie, co powoduje że piana tworzy się opornie i zanika szybko. Gorzej, że w trakcie picia tego nasycenia też brakuje. Po drugie, fantastycznie cytrusowy aromat Karela znajduje się o parę wiorst wyżej szczytu. Tutaj czuć głównie kwiaty, nutki rumianku, a dopiero potem mgliste wspomnienie cytrusa. Wyczuwalna jest również słodka, nieco chlebowa i karmelowa baza słodowa, co akurat jest stroną dodatnią piwa. Po trzecie wreszcie, smak jest rozczarowująco bezpłciowy. Słodowo-(kwiatowo)chmielowy, ale bez polotu. No i nie wiem kaj te 47 IBU goryczki. Piwo nie jest wprawdzie wytrawne, nadmiernie pełne jednakże też na pewno nie jest, więc goryczka o takim natężeniu alfakwasów powinna być wyraźnie odczuwalna. Tymczasem jest ona średnio intensywna, i to z tendencją zniżkową. O, wyraźnie mniejsza niż w Pilsnerze-Urquellu, który ma alfakwasów mniej niż AK-47.

Mimo powyższego jednak, nie jest to złe piwo. Ma potencjał sesyjny i potrafię sobie wyobrazić wychylenie nawet i trzech szklanek jednego wieczoru. Byle tylko rozmowa była zajmująca, bo piwo jest w gruncie rzeczy nudne. Z takim czymś na wojnę nie ma co się wybierać. (Ocena: 6/10)