Regionalny drewniak

Podczas gdy w Polsce moda na leżakowanie przez rodzime browary swoich piw w drewnianych beczkach dopiero nabiera rozpędu, w rzekomo nudnych Niemczech taki proceder jest praktykowany od dłuższego czasu. W wizytowanym przeze mnie bawarskim Schönramerze, amerykański piwowar Eric Toft zdecydował o przeprowadzeniu takiego eksperymentu na swoim imperialnym stoucie. W wersji podstawowej piwie bardzo smacznym, a jednak sporo ustępującym tuzom gatunku. Sprowadzono beczki po porto, sherry, islay whisky oraz burbonie, zakorkowano RIS-a na 14 miesięcy i w każdym wypadku osiągnięto rezultat dodatni, choć w różnej skali. Warto również nadmienić, że Schönramer to nie jest żaden nowofalowy craftowiec, tylko uznany browar regionalny z roczną produkcją sięgającą niemalże 100 tysięcy hektolitrów.

Fino Sherry (alk. 9,5%) zaraz po odkapslowaniu roztacza wokół siebie woń waniliowego kremu z wiśniami. Na złożony bukiet składają się ponadto chleb pumpernikiel, trochę sosu sojowego, migdał, suche drewno przechodzące w kokos w posmaku, lukrecja oraz czekolada z marcepanem. Z jednej strony jest to piwo lekko kwaskowe, z drugiej pełne i kremowe. Rewelacja. (8,5/10)

Ruby Porto (alk. 9,5%) też zawiera nutki wiśni, choć dużo słabsze od śliwkowych. Wanilia jest bardziej subtelna, za to równie wyraźne są nuty suchego drewna, a i kokos można ponownie znaleźć. Poza tym jest podobnie, czyli lekki kwasek i wysoka pełnia, dużo czekolady, trochę więcej sosu sojowego niż w Fino Sherry. Całe bogactwo ciemnych słodów. Super piwo. (8/10)

Islay Single Malt (alk. 9,5%) z kolei tak samo jak Ruby Porto okazuje się być silnie śliwkowy oraz czekoladowy, bardzo kremowy, za to trochę mniej kwaskowy. Whisky zaczyna być odczuwalne dopiero po paru chwilach, z początku dominuje w nim bowiem lekko duszny, drewniany aromat. Kokosu tym razem nie ma, a i ogólnie od poprzednich dwóch piwo jest mniej owocowe. (7,5/10)

Przy i tak mocno wyśrubowanym poziomie, hitem zestawu jest Kentucky Bourbon (alk. 11,5%). Esencjonalna ciemna czekolada, pełno drewna, pumpernikiel, burbon, trochę kokosu, delikatna śliwka, trochę wanilii, a przede wszystkim absolutna głębia. W tym piwie zmysły dosłownie toną. Mimo woltażu sięgającego 11,5% jest rewelacyjnie gładkie i jeszcze bardziej ułożone niż pozostałe piwa zestawu. Mimo że nie sądziłem, że jeszcze lepsze ułożenie niż np. w Fino Sherry można w ogóle uzyskać. Rewelacja! (9/10)

Niestety, ze względu na niemożność dokładnego obliczenia zawartości alkoholu, piwa te obecnie nie są eksportowane. Na rynek niemiecki wszystkie mają podaną tylko szacunkową jego zawartość, a Schönramer w relacjach z urzędem celnym nie chce niczego robić na oko, włączając w to określanie zawartości alkoholu w piwie. W Niemczech można je dostać za to łatwo w sprzedaży wysyłkowej. Polecam, są warte swojej ceny.

A taka ogólna refleksja na koniec - skoro Niemcy są wedle obiegowej opinii krążącej wśród tzw. 'geeków' krajem szalenie nudnym pod względem piwnym, to zakładam że właśnie z nudów w bawarskim browarze średniej wielkości uwarzono RIS-a i zlano go na 14 miesięcy do beczek po burbonie, single malcie, porto i sherry. Pojawia się pytanie, kiedy w Polsce w końcu będzie tak szalenie "nudno" że browary regionalne zaczną robić leżaki?