Kopparberg Pear – Kopparberg Bryggeri – Szwecja

Wprawdzie cidery i ich gruszkowe odmiany, czyli perry, nie są w sensie technicznym ani żadnym innym piwami, jako że nie zawierają ani chmielu ani słodu ani żadnych ekwiwalentów, niemniej jednak arbitralnie zadecydowałem, że będę ich recenzje umieszczać na blogu, jak tylko będę miał do tego okazję. Na początek szwedzki perry, który w dużych ilościach sprowadzany jest na Rodos dla zaspokojenia pragnienia spędzających tam wakacje en masse turystów ze Skandynawii. Perry z Kopparbergu robiony jest z wody gazowanej, odfermentowanych gruszek, soku z gruszek (w tym świetle czymś w rodzaju jęczmienia niesłodowanego w piwie), a także witaminek E202, E224 oraz E330. 

Kolor jest biały przezroczysty z odcieniem zielono-żółtym, a piana znika niemalże szybciej niż w coli – nie udało mi się jej uchwycić aparatem. Zapach niestety bardziej niż gruszkami pachnie syropem na kaszel dla dzieci. Trochę gruszek wprawdzie czuć, ale zapach jest bardzo sztuczny. W tym świetle na szczęście nie poraża intensywnością. 

Wysycenie jest o dziwo umiarkowane, a smak stanowi rozcieńczony oranżadką gruszkową syrop na kaszel dla dzieci. Wedle zapewnień producenta jest to napój półwytrawny, ale w istocie jest słodki, choć na szczęście jeszcze nie ulepkowaty. Jedynym wytrawnym elementem tutaj jest lekka cierpkość. Czuć syntetyk, ale trochę naturalnego aromatu gruszek też na szczęście jest obecnego. Nie czuć natomiast że jest to napój alkoholowy, za sprawą czego jest to bardzo zdradliwy perry. Traktowany jako oranżadka, nie jest to jednak zły perry, wbrew zapachowi. 

Ocena: 4